ماضی مستمر و مضارع مستمر یک فعل هستند ویک واژه ی چند تکواژی به شمار می روند ویک تکیه دارند و جای تکیه روی هجای پیشوند ( می ) است . داشتم می آمدم - دارم می آیم
واژه ی (غیر ممکن )از نظر ساختمان مرکب است یا.....؟
پاسخ :مشتق مرکب است زیرا از دو واژه ی( غیر ) و (ممکن )و یک وند( ـــٍ ) کسره ساخته شده است .
معنی بیت آب جیحون از نشاط روی دوست / خنگ ماراتا میان آید همی
آب جیحون به شادی دیدار دوست تا کمرگاه اسبان ما بیش تر بر نمی آید و هنگام گذر مارا غرق نمی کند تا به سادگی از آن گذر کنیم
«دوست » همان معشو قکان ودوستان واهل و عیال است که لشکریان در بخارا دارند ومسلما همراه پادشاه به این سفر طولانی نیامده اند وهمین امر یکی از انگیزه های قوی تحریک پادشاه برای حرکت می باشد بنابراین یار مهربان که بوی و یاد او را نسیم وباد برای پادشاه می آورد همان معشوقکان پادشاه ولشکریان در بخارا است .پس واژه ی دوست در بیت نمی تواند خود پادشاه باشد بلکه تکرار همان یار مهربان در بیت نخست است و هیچ گاه پادشاه را با عنوان دوست خطاب نکرده اند « بر گرفته از سخنان بزرگان ادب فارسی »
کوچک ترین واحد معنایی (یا دستوری ) زبان است پس نمی توان آن را به واحد های معنایی کوچک تری تجزیه کرد . اما امکان تجزیه آن به واحد های آوایی کوچک تر وجود دارد .
با توجه به تعریف فوق چرا نقش نمای اضافه و صفت را یک تکواژ به شمار می آوریم ؟
زیرا این کسره در ترکیبات اضافی مفاهیمی چون مالکیت ( مثلا در «کتاب من » ) تعلق ( مثلا « در فکر من » ) و جنسیت ( مثلا در « جام طلا » ) شباهت ( مثلا در « قد سرو » ) و ... را به همراه دارد و در ترکیبات وصفی ( مثلا کتاب خواندنی ) یا ( در چوبی ) باعث ایجاد ارتباط میان صفت و موصوف می شود
به اطلاع همکاران عزیز می رساند از این به بعد اطلاعات گروه را از این وبلاگ دریافت نمایید.